Even voorstellen / Introduction
Geboren als Johannes Joop is het logisch als je roepnaam dan Hans wordt. Joop als doopnaam is eigenlijk vreemd, want dat komt af van Jacobus, dus zouden de doopnamen eigenlijk Johannes Jacobus moeten zijn. Na adoptie werd er als doopnaam Willem toegevoegd. Dus WJJ. "Bedekker, beschermer" en "Jahweh is genadig" en "Hij zal beschermen"... Omdat ik binnen een protestant gezin kwam, heb ik geen "beschermheilige" en toen ik in 1990 mijn vormsel en eerste communie ontving en overging naar de R.K. Kerk had ik ook niet veel adoratie voor mijn naamgenoten.
Door mijn bezoeken aan Familie de Vos in Cabauw, met een devote moeder, en een stille maar diepgelovige vader, kwam ik in aanraking met de verhalen rondom Lourdes, Beauraing, Fatima en Banneux, las ik over de Pastoor van Ars, Vincent de Paul en leefde mee met het verlangen van moeder naar genezing van haar lichamelijk en geestelijk gehandicapte zoon Johan.
Daaruit voort kwam denk ik langzaam mijn eigen persoonlijke devotie, mede ook versterkt door mijn bezoeken aan bv Banneux, Fatima, Rue du Bac (Vincent de Paul en Catherine Laboure), de Sacre-Coeur, Heiloo, OLV van Den Bosch, Sterre der Zee in Maastricht. Later, na 1990, diverse korte verblijven in het Seminarie van Nieuwe Niedorp en studies te Haarlem (St. Joseph) bij Maurizio Pallu. Ontmoetingen met Michi Costa, Kiko Arguello, Bisschop Punt en Bisschop Bomers, Kardinaal Simonis. Op pelgrimage naar Paderborn en mis met Paus JP II, persoonlijke zegening door (toen) Kardinaal Ratzinger. Meeste indruk maakte op mij het ongeluk waarbij Juan Torres en Quinton Peters omkwamen. Het graf van Juan in Schoonhoven is een groot getuigenis. Last but not least: Pastoor Joost van der Mee is al die jaren als priester van bijzondere invloed en inspiratie geweest, en nog. Zijn begroeting met "je weet er zijn nog altijd te weinig arbeiders in de wijngaard" klinkt altijd in mijn hart en hoofd.....
Door mijn bezoeken aan Familie de Vos in Cabauw, met een devote moeder, en een stille maar diepgelovige vader, kwam ik in aanraking met de verhalen rondom Lourdes, Beauraing, Fatima en Banneux, las ik over de Pastoor van Ars, Vincent de Paul en leefde mee met het verlangen van moeder naar genezing van haar lichamelijk en geestelijk gehandicapte zoon Johan.
Daaruit voort kwam denk ik langzaam mijn eigen persoonlijke devotie, mede ook versterkt door mijn bezoeken aan bv Banneux, Fatima, Rue du Bac (Vincent de Paul en Catherine Laboure), de Sacre-Coeur, Heiloo, OLV van Den Bosch, Sterre der Zee in Maastricht. Later, na 1990, diverse korte verblijven in het Seminarie van Nieuwe Niedorp en studies te Haarlem (St. Joseph) bij Maurizio Pallu. Ontmoetingen met Michi Costa, Kiko Arguello, Bisschop Punt en Bisschop Bomers, Kardinaal Simonis. Op pelgrimage naar Paderborn en mis met Paus JP II, persoonlijke zegening door (toen) Kardinaal Ratzinger. Meeste indruk maakte op mij het ongeluk waarbij Juan Torres en Quinton Peters omkwamen. Het graf van Juan in Schoonhoven is een groot getuigenis. Last but not least: Pastoor Joost van der Mee is al die jaren als priester van bijzondere invloed en inspiratie geweest, en nog. Zijn begroeting met "je weet er zijn nog altijd te weinig arbeiders in de wijngaard" klinkt altijd in mijn hart en hoofd.....